انجمن های بازرگانی در ایران از سابقه ای حدود ۱۳۰ساله برخوردارند.اتاق تجارت در سال ۱۳۰۵ تاسیس شد.در سال ۱۳۲۰ با تصویب قانون جدیدی، اتاق بخش خصوصی ایران به اتاق بازرگانی تغییر نام داد پس از آن در سال ۱۳۴۱ قانون تاسیس اتاق صنایع و معادن تصویب شد.در سال ۱۳۴۲ اتاق صنایع و معادن تاسیس شد و در سال ۱۳۴۸ این دو اتاق، ادغام و اتاق بازرگانی، صنایع، معادن ایران تاسیس شد.در سال ۱۳۹۰با تصویب قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار، عنوان کشاورزی نیز به انتهای نام اتاق افزوده شده است و به این ترتیب، پارلمان بخش خصوصی به اتاق « بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران» تغییر نام داد.

مهمترین وظایف قانونی اتاق ایران با داشتن ۳۴ اتاق در تمامی استان‌ها و برخی شهرهای کشور عبارت است از:

  • ارائه نظرات مشورتی به قوای سه گانه و همکاری با دستگاه‌های اجرایی
  • ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع، معادن و کشاورزی
  • برقراری ارتباط با اتاق‌های بازرگانی سایر کشورها
  • تشکیل نمایشگاه‌های داخلی و خارجی
  • کوشش برای شناسایی بازار کالاهای صادراتی ایران
  • تشویق و ترغیب سرمایه‌گذاری داخلی در امور تولیدی
  • ایجاد و اداره مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی
  • صدور کارت عضویت و کارت بازرگانی برای فعالان اقتصادی کشور
  • ساماندهی اتحادیه‌های صادراتی و وارداتی و سندیکاهای تولیدی و خدماتی
  • برگزاری دوره‌های کاربردی در رشته‌های بازرگانی، صنعتی، معدنی و خدماتی
  • تشکیل اتاق‌های مشترک با کشورهای دوست
  • بررسی و حکمیت در مورد مسایل بازرگانی داخلی و خارجی اعضاء از طریق مرکز داوری اتاق
  • تایید اعتبار گواهی مبدأ که تضمین کننده اعتبار کیفیت و مشخصات کالاهای صادراتی است.

برای تحقق این وظایف، ارکان اتاق طبق قانون عبارت است از:

  • شورای‌ عالی نظارت متشکل از وزیر صنعت، معدن و تجارت، وزیر امور اقتصادی و دارایی، وزیر جهاد کشاورزی، رئیس سازمان ملی استاندارد و رئیس و دو نایب رئیس اتاق ایران که ریاست این شورا به‌عهده وزیر صنعت،معدن و تجارت می باشد.
  • هیئت نمایندگان اتاق ایران، اعضای منتخب ۳۴ اتاق سراسری کشور می باشند و نمایندگان اتحادیه‌ها و سندیکاهای کشوری وابسته به اتاق، از دیگر ارکان مهم اتاق ایران محسوب می شوند.
  • هیئت‌ رئیسه اتاق ایران هفت نفر و هیئت‌ رئیسه هر یک از اتاق‌های شهرستان‌ها، شامل پنج نفر می‌باشد. هیئت‌ رئیسه‌ اتاق‌ها در اولین جلسه هیئت نمایندگان به مدت چهارسال انتخاب می‌شوند.
  • گستره جغرافیایی اتاق‌ها علاوه بر اتاق ایران، شامل اتاق‌های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی سراسر کشور می‌شود که وظایف و اختیارات مشابه اتاق ایران را در سطح استان بر عهده دارند.

مهم‌ترین راهبرد های اتاق ایران شامل:

  • تحکیم جایگاه اتاق ایران به عنوان یک نهاد غیردولتی، دانایی محور و فراگیر
  • پیگیری منافع جمعی، صنفی و فردی اعضاء با هدف ارتقای انگیزه مشارکت آن‌ها و افزایش تأثیرگذاری‌های اقتصادی
  • کمک و ترغیب ارکان مختلف حکومت به بهبود فضای اقتصادی در جهت توسعه بخش خصوصی و حمایت از کارآفرینی
  • گسترش نقش‌آفرینی اتاق در توسعه همکاری‌های اقتصادی دو و چندجانبه کشور
  • کمک به مدیریت تحول در اقتصاد ایران در جهت اجرایی شدن قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی
  • ترغیب فعالان اقتصادی به ادای مسئولیت اجتماعی و ایفای نقش بیشتر و موثرتر در ارتقای فرهنگ اخلاق حرفه‌ای در بهبود فضای کسب و کار

برنامه راهبردی اتاق‌های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی سراسر کشور که ارکان قانونی آن بر اساس انتخابات و آرای اعضاء تعیین می‌شوند بر پایه ساماندهی چهار محور اصلی استوار است:

  • ارتقای جایگاه قانونی و سهم بخش خصوصی با توجه به حفظ مصالح و منافع ملی و بین‌ا‌لمللی کشور
  • توسعه، جذب و ساماندهی و عضویت تشکل‌های اقتصادی غیردولتی در اتاق‌ها
  • تقویت توان مشورتی، علمی و کاربردی کمیسیون‌های تخصصی اتاق‌ها
  • توسعه کمی و کیفی اتاق‌های مشترک با سایر کشورها

در حال حاضر ۱۸۵ تشکل ملی و ۱۷۲ تشکل استانی عضو اتاق‌ها، در عرصه تولید، خدمات، صادرات و واردات و خدمات مهندسی در قالب حدود پانزده هزار بنگاه اقتصادی فعالیت می‌کنند. همچنین اتاق‌های فکر، متشکل از اعضاء داوطلب و مجرب هیئت نمایندگان، موضوعات و تنگناهای تخصصی فعالان اقتصادی را در قالب ۱۹ کمیسیون تخصصی مورد رایزنی و آسیب شنا‌‌سی قرار می‌دهند و راهکارهای اصلاحی پیشنهاد می‌کنند. حوزه‌ کاری کمیسیون‌ها عبارتند از: انرژی، صنایع پالایشی و پتروشیمی/ بازرگانی داخلی/ جوانان، کارآفرینی و کسب‌وکارهای نوین و دانش‌بنیان/ توسعه صادرات/ معادن و صنایع معدنی/ حاکمیت شرکتی و مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها/ حمایت‌ قضایی و مالکیت فکری/ حمل و نقل، لجستیک و گمرک/ رقابت، خصوصی‌سازی و سلامت اداری/ گردشگری، اقتصاد ورزش و اقتصاد هنر/ بازار پول و سرمایه/ سرمایه‌گذاری/ صنایع/ فناوری اطلاعات و ارتباطات و اقتصاد رسانه/ کشاورزی و صنایع غذایی/ احداث و خدمات فنی و مهندسی / مالیات، کار و تأمین اجتماعی/ آب، محیط زیست و اقتصاد سبز/ مدیریت واردات دیگر محور مهم مورد تأکید اتاق ایران، توسعه و تعمیق تعامل اقتصادی با سایر کشور ها و تسهیل ارتباط تجاری بین اعضای اتاق‌ها با فعالان اقتصادی بخش خصوصی سایر کشورهاست که این مهم را از طریق اعزام و پذیرش هیأت‌های تجاری و به کمک شوراها و اتاق های مشترک به انجام می‌رساند. در حال حاضر حدود ۳۰ اتاق مشترک که در برگیرنده کشورهایی از اروپا، آمریکای جنوبی، اقیانوسیه، آسیا، آسیای جنوب شرقی، آفریقا و خاورمیانه می‌باشند، با هدف توسعه روابط تجاری دو جانبه فعال هستند. این اتاق‌ها به ویژه پس از امضای برجام، فعالیت‌های گسترده‌تری را در دستور کار خود قرار داده‌اند. اتاق بازرگانی ایران، با اتکاء به دانش، تجارب و تلاش اعضای خود، علاوه بر بهره‌جویی از قوانین و مقررات موجود، درصدد پیشنهاد برای اصلاح و پیرایش قوانین حاکم بر فضای اقتصادی در جهت ارتقای جایگاه بخش خصوصی در اقتصاد کشور، از طریق تعامل با قوای سه‌گانه است. در راستای تحقق این هدف اتاق ایران در اولین گام با حضور موثر و پیگیر خود در فرایند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در ۱۳۶ مجمع و شورای اجرای قوانین و مقررات اجرایی مربوط به اصل ۴۴ قانون اساسی کشور، تمام تلاش خود را برای تقویت بخش غیردولتی اقتصاد معطوف داشته است. اتاق ایران همچنین با همکاری اتاق‌های اصناف و تعاون، دبیرخانه اتاق‌های بخش خصوصی را تشکیل داده است که نقش مهمی در همگرایی اقتصاد غیر دولتی و پیشنهاد راهکارهای مناسب برای غلبه بر مشکلات اقتصادی ایفا می‌کند. یکی دیگر از ابزارهای موثر اتاق ایران برای پیگیری دیدگاه‌ها و اهداف بخش خصوصی، شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی است. این شورا که نمایندگانی از بخش خصوصی و بخش‌های مختلف حاکمیتی در آن حضور دارند، با طرح مسایل روز اقتصادی از زبان بخش خصوصی، به اتخاذ تصمیم‌های بهتر توسط دولتمردان کمک می‌کند. همچنین می‌تواند قوانین اقتصادی کشور را به کمک مجلس شورای اسلامی اصلاح کند. اتاق ایران از ابتدای سال ۱۳۹۰ با تأسیس دبیرخانه موضوع ماده ۷۶ قانون برنامه پنجم توسعه کشور، به رفع مقررات دست و پاگیر از مسیر فعالیت‌های اقتصادی اهتمام ورزید. بر این اساس؛ قوانین، مقررات و بخشنامه‌هایی که مانعی در راه توسعه تولید و سرمایه‌گذاری هستند را با حضور نمایندگان سران قوای سه‌گانه شناسایی و راهکارهای رفع آن‌ها را برای تصویب نهایی به مجلس شورای اسلامی ارائه می‌دهد.

قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران
مصوب پانزدهم اسفندماه ۱۳۶۹
اصلاحی پانزدهم آذرماه ۱۳۷۳

 

ماده ۱

به منظور کمک به فراهم آوردن موجبات رشد و توسعه اقتصاد کشور؛ تبادل افکار و بیان آراء و عقاید مدیران صنعتی، معدنی،کشاورزی و بازرگانی؛ بموجب وظایف و اختیارات این قانون؛ اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی جمهوری اسلامی ایران تأسیس می شود.

ماده ۲

اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی جمهوری اسلامی ایران مؤسسه ای غیرانتفاعی است که دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی می باشد.

ماده ۳

مرکز اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی جمهوری اسلامی ایران که در این قانون «اتاق ایران» نامیده میشود، در تهران می باشد.

ماده ۴

حوزه فعالیت اتاق شهرستان محدود به حدود تعیین شده در قانون تقسیمات کشوری است و اتـــــــاق شهرستانها دارای شخصیت حقوقی بوده و در امور اداری و مالی خود براساس مقررات مربوطه مستقل می باشند.

تبصره ۱- تأسیس اتاق در شهرستان ها منوط به داشتن حداقل ۵۰ عضو می باشد.
تبصره ۲- تهران مانند سایر شهرستان ها دارای اتاق مستقل بوده و حوزه فعالیت و شرح وظایـف آن بــا بقیه اتاق ها یکسان است.
تبصره ۳- نحوه و میزان کمک مالی اتاق ایران به اتاق شهرستان ها منوط به تصویب هیئت رئیسه اتاق ایران است.

وظایف و اختیارات

ماده ۵

وظایف و اختیارات اتاق ایران عبارتست از :

الف- ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن و کشاورزی در اجرای قوانین مربوطه و مقررات جاری مملکتی.

ب- ارائه نظر مشورتی در مورد مسایل اقتصادی کشور اعم از بازرگانی، صنعتی و معدنی و مانند آن به قوای سه گانه.

ج- همکاری با دستگاه های اجرایی و سایر مراجع ذیربط به منظور اجرای قوانین و مقررات مربوط به اتاق.

د- ارتباط با اتاق سایر کشورها و تشکیل اتاق های مشترک و کمیته های مشترک با آنها براساس سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران.

هـ- تشکیل نمایشگاه های تخصصی و بازرگانی داخلی و خارجی با کسب مجوز از وزارت بازرگانی و شرکت در سمینارها و کنفرانس های مربوط به فعالیت های بازرگانی، صنعتی، معدنی و کشاورزی اتاق در چارچوب سیاست های نظام جمهوری اسلامی ایران.

و- کوشش در راه شناسایی بازار کالاهای صادراتی ایران در خارج از کشور و تشویق و کمک به مؤسسات مربوطه جهت شرکت در نمایشگاه های بازرگانی داخلی و خارجی.

ز- تشویق و ترغیب سرمایه گذاری داخلی در امور تولیدی بالاخص تولید کالاهای صادراتی که دارای مزیت نسبی باشند.

ح- تلاش درجهت بررسی؛ و حکمیت درمورد مسایل بازرگانی داخـلی و خـارجی اعضا و سایر متقاضیان ازطریـق مرکز داوری اتاق ایران طبق اساسنامه ای که توسط دستگاه قضایی تهیه و به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.

ط- ایجاد و اداره مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی به منظور انجام وظایف و فعالیت های اتاق.

ی- صدور کارت عضویت طبق آیین نامه اتاق ایران جهت تکمیل مدارک صدور کارت بازرگانی.

ک- تشکیل اتحادیه های صادراتی و وارداتی و سندیکاهای تولیدی در زمینه فعالیت های بازرگانی، صنعتی، معدنی و خدماتی طبق مقررات مربوط.

ل- دایر کردن دوره های کاربردی در رشته های مختلف بازرگانی، صنعتی، معدنی و خدماتی متناسب با احتیاجات کشور.

م- تهیه، صدور، تفریغ و تأیید اسنادی که طبق مقررات بین المللی بعهده اتاق ایران می باشد با هماهنگی وزارت بازرگانی.

ن- تشکیل اتاق های مشترک با کشورهای دوست با هماهنگی وزارتین بازرگانی و امور خارجه.

ارکان اتاق ایران

ماده ۶

ارکان اتاق ایران عبارتست از :

الف- شورای عالی نظارت

ب- هیئت نمایندگان

ج- هیئت رئیسه

ماده ۷

ارکان اتاق شهرستان ها عبارتست از :

الف- هیئت نمایندگان.

ب- هیئت رئیسه.

ماده ۸

شورای عالی نظارت بر اتاق ایران از اشخاص زیر تشکیل می شود :

وزراء بازرگانی؛ امور اقتصادی و دارایی؛ صنایع، معادن و فلزات؛ کشاورزی؛ و رئیس و دو نایب رئیس اتاق ایران. ریاست شورای عالی نظارت با وزیر بازرگانی می باشد.

ماده ۹

وظایف شورای عالی نظارت عبارتست از:

الف- بررسی و تصویب آیین نامه مربوط به نحوه عضویت در هر یک از اتاق ها و تعیین حدود آن؛ به پیشنهاد هیئت رئیسه.

ب- سیاست گذاری و تعیین خط مشی های کلــــی اتاق ها؛ ونظارت عالی بر اجرای صحیح آنها؛ در قالب قوانین و مقررات مربوطه.

ج- رسیدگی به پیشنهادات و شکایات اتاق ها درخصوص کیفیت فعالیت و نحوه بهبود امور آنها.

د- انحلال اتاق ها طبق ماده ۱۰.

هـ- تعیین هیئت رئیسه موقت حداکثر به مدت ۳ ماه برای اتاق هایی که قادر به انجام وظایف خود نبوده با اعلام تاریخ انتخابات جدید.

و- استماع گزارش عملکرد و اخذ تصمیم درباره نظرات ارائه شده توسط اتاق ایران.

تبصره ۱- شورای عالی نظارت حداقل سالی دو بار تشکیل جلسه می دهد. نحوه تشکیل جلسات و رسمیت یافتن آنها طی آیین نامه ای خواهد بود که به تصویب شورای عالی نظارت می رسد.

تبصره ۲- موارد و شرایط ابطال عضویت براساس آیین نامه ای خواهد بود که به پیشنهاد هیئت رئیسه به تصویب شورای عالی نظارت خواهد رسید.

ماده ۱۰

اتاق ها به دلایل ذیل با اعلام شورای عالی نظارت بصورت موقت یا دایم تعطیل و یا منحل می شود :

– از دست دادن حد نصاب اعضای اتاق.

– عدم شرکت اعضا در کاندیدا شدن و قبول مسؤولیت در اتاق.

تبصره- با اعلام انحلال از طرف شورای عالی نظارت هیئتی مرکب از ۳ نفر به انتصاب آن شورا مشخص تا براساس آیـین نامه ای که به تصویب شورا می رسد. مطابق قوانین جاری انحلال شرکت ها نسبت به مایملک و تعهدات مالی اتاق مذکور عمل نمایند.

هیئت نمایندگان

ماده ۱۱

هیئت نمایندگان اتاق ایران :

هیئت نمایندگان اتاق ایران از منتخبین اتاق های سراسر کشور و نمایندگان اتحادیه ها و سندیکاهای وابسته به اتاق تشکیل می شود.

تبصره ۱- در اولین جلسه، هیئت نمایندگان اتاق مربوطه برای مدت چهار سال انتخاب و به اتاق ایران معرفی می شوند.
تبصره ۲- هر اتاقی که کمتر از ۱۵۰ عضو داشته باشد یک نفر نماینده و اتاقی که بیش از ۱۵۰ عضو داشته باشد برای هر ۱۰۰ عضو یک نفر نماینده خواهد داشت.
تبصره ۳- از هر اتحادیه و سندیکای وابسته به اتاق ایران یک نفر انتخاب و معرفی می شود.
تبصره ۴- عضویت در هیئت نمایندگان اتاق ایران افتخاری است.

ماده ۱۲

تعداد هیئت نمایندگان اتاق تهران شصت نفر می باشد که به ترتیب زیر برای مدت چهار سال انتخاب می شوند :

الف- پانزده نفر به انتخاب و انتصاب وزیر صنعت، معدن و تجارت به ترتیب شش نفر از بخش صنعت، شش نفر از بخش بازرگانی و سه نفر از بخش معدن.

ب- پنج نفر به انتخاب و انتصاب وزیر جهاد کشاورزی.

ج- چهل نفر از بین اعضای اتاق تهران با ترکیب شانزده نفر از بخش بازرگانی، چهارده نفر از بخش صنعت، چهار نفر از بخش معدن و شش نفر از بخش کشاورزی.

ماده ۱۳

تعداد هیئت نمایندگان اتاق سایر شهرستان ها پانزده نفر به ترتیب پنج نفر از بخش بازرگانی، پنج نفر از بخش صنعت، دو نفر از بخش معدن و سه نفر از بخش کشاورزی اتاق مربوط که برای مدت چهارسال انتخاب می شوند.

تبصره- در صورت عدم داوطلب پذیرفته شده در هر بخش، از داوطلبان موجود در بخش های دیگر انتخاب می شوند.

ماده ۱۴

عضویت در هر اتاق منوط به داشتن کارت عضویت معتبر از اتاق مربوطه خواهد بود.

ماده ۱۵

انتخابات هر یک از اتاق ها در یک روز انجام می شود و انتخابات سراسر کشور ظرف مدت یک ماه پایان می پذیرد.

تبصره ۱- اتاق ایران مکلف است دو ماه قبل از پــایان هر دوره انتخابات هیئت نمایندگان دوره بعد را برگزار کند.

تبصره ۲- برای انجام انتخابات نمایندگان اتاق تهران و شهرستان ها، یک انجمن نظارت بر انتخابات مرکب از یک نفر نماینده از وزارت بازرگانی به معرفی وزیر بازرگانی و چهار نفر نمایندگان اتاق ایران به معرفی رئیس اتاق تشکیل می گردد.

این انجمن برای انجام انتخابات اتاق شهرستـــان ها هیأتی را که کمتر از سه نفر نباشد متشکل از یک نفر نماینده وزارت بازرگانی و مابقی از اعضای خوشنام اتاق بازرگانی شهرستان مربوطه انتخاب خواهد کرد و انجمن مذکور به وسیله آگهی در یکی از جراید کثیرالانتشار، تاریخ شروع انتخابات و خاتمه آن و شرایط انتخابات را به اطلاع اعضای اتاق های مربوط خواهد رسانید.

ماده ۱۶

وظایف واختیارات هیئت نمایندگان اتاق ایران عبارتست از :

الف- انتخاب اعضای هیئت رئیسه.

ب- بررسی و تصویب بودجه اتاق و تفریغ بودجه.

ج- بررسی و اظهارنظر نسبت به گــــزارشات و پیشنـهادات کمیسیون ها و سایر واحدهای اتاق و اتخاذ تصمیم نسبت به آنها در محدود اختیارات محوله.

د- تشکیل کمیسیون های مشورتی به تعداد مورد نیاز و نیز انتخاب اعضای آنها از بین خود.

ﻫ- تهیه و پیشنهاد آیین نامه های اجرایی این قانون به شورای عالی نظارت؛ جهت اتخاذ تصمیم حداکثر بمدت دو ماه پس از تشکیل اتاق ایران؛ و نیز پیشنهاد اصلاحات بعدی آیین نامه با رعایت تبصره ۲ ماده ۱۵.

هیئت رئیسه

ماده ۱۷

اعضای هیئت رئیسه اتاق ایران هفت نفر و هر کدام از شهرستان ها پنج نفر می باشد که در اولین جلسه هیئت نمایندگان برای مدت چهار سال انتخاب می شوند.

ماده ۱۸

به منظور اداره امور اجرایی اتاق براساس قوانین و مقررات و آیین نامه های مربوطه، رئیس اتاق یک نفر را به عنوان دبیرکل به هیئت رئیسه پیشنهاد می نماید، که پس از تصویب هیئت رئیسه، زیر نظر رئیس انجام وظیفه نماید.

تبصره- تعویض دبیرکل به پیشنهاد رئیس و تصویب هیئت رئیسه خواهد بود.

ماده ۱۹

وظایف و اختیارات هیئت رئیسه اتاق ایران عبارتست از:

الف- اجرای مصوبات شورای عالی نظارت و هیئت نمایندگان.

ب- بررسی و تأیید پیشنهادات و گزارشات کمیسیون های اتاق و گزارش آن به هیئت نمایندگان و شورای عالی نظارت حسب مورد.

ج- انتخاب نمایندگان اتاق برای شرکت در مجامع رسمی داخلی یا بین المللی و تعیین حدود کار و فعالیت های آنها و هزینه های مربوطه.

د- بررسی و تأیید بودجه و تفریغ بودجه سالیانه که از طرف دبیرکل تهیه می گردد و پیشنهاد آن به هیئت نمایندگان جهت تصویب.

ماده ۲۰

درآمد اتاق ایران از محل های زیر تأمین خواهد شد :

الف- حق عضویت سالانه طبق آیین نامه ای که به پیشنهاد هیئت رئیسه به تصویب هیئت نمایندگان اتاق خواهد رسید.

ب- از محل اجرای قانون نحوه تأمین هزینه های اتاق های بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران مصوب یازدهم آبانماه یکهزار و سیصد و هفتاد و دو مجلس شورای اسلامی.

ماده ۲۱

وظایف و اختیارات هیئت رئیسه اتاق شهرستان ها بشرح زیر است :

الف- اجرای مصوبات هیئت نمایندگان و شورای عالی نظارت.

ب- بررسی و تأیید پیشنهادات و گزارشات کمیسیون ها و ارائه آنها به هیئت نمایندگان.

ج- انتخاب هیئت نمایندگان اتاق شهرستان ها برای شرکت در مجامع رسمی داخلی.

د- بررسی گزارش بودجه و تفریغ بودجه سالانه و پیشنهاد آن به هیئت نمایندگان جهت تصویب.

ماده ۲۲

درآمد اتاق طبق ضوابطی که به پیشنهاد هیئت رئیسه به تصویب هیئت نمایندگان می رسد به مصرف خواهد رسید.

ماده ۲۳

در کلیه قوانین و مقرراتی که ذکری از اتاق بازرگانی تهران یا اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران شده باشد، اتــاق ایران جانشین آن خواهد بود.

ماده ۲۴

آیین نامه های اجرایی این قانون در سطح کشور و نیز ضوابط و مقررات کلی ناظر بر وظایف و اختیارات اتاق شهرستان ها یا هیئت نمایندگان اتاق ایران و تصمیماتی که به این ترتیب تصویب می شود، برای هیئت رئیسه و سایر ارکان لازم الاجرا می باشد.

ماده ۲۵

کلیه دارایی ها، اموال منقول و غیر منقول، تعهدات و دیون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن به اتاق ایران منتقل خواهد شد.

ماده ۲۶

از تاریخ تصویب این اتاق کلیه قوانین مغایر لغو و انتخابات جدید اتاق ها بر اساس این قانون انجام خواهد پذیرفت.

قانون فوق مشتمل بر سی و دو ماده و نــوزده تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه پانزدهم اسفنـــد مــــاه یکهزار و سیصد و شصت و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۰/۰۱/۰۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی